Kultur an d’Verfassung

“Mir hunn e Virschlag agereecht, fir d’Kultur als Staatszil an der Verfassung ze verankeren, well mir eis eng Verfassung wënschen, déi anescht ausgeriicht ass, wéi dat am Moment de Fall ass.

Mir gesinn awer elo de Problem, dass des Chamber an d’lëtzebuerger Politik generell eng immens vague Definitioun vu “Kultur” als Basis fir hier Aarbecht huelen an domat all konkret Verantwortung evitéieren.

Sou huet de Kulturstaatssekretär Guy Arendt d’Kultur mat de mëttlerweil legendäre Wierder beschriwwen: “Kultur ass alles”. Wa Kultur alles ass, wëlle mer dann elo alles an d’Verfassung schreiwen?
Gläichzäiteg gëtt schonn op anere Plazen an der Verfassung versicht, d’Kultur anzebauen an zwar als Hymne a Fändel, Sprooch a Grand-Duc, als eng Zort eenheetlech, reaktionär, national Leedkultur.
Drëttens liese mer am eenzege Wahlprogramm, an deem d’Fuerderung vu Kultur als Staatszil steet: “Kultur muss als zentraler Faktor für Imageentwicklung eines Landes angesehen werden. Eine zeitgemäße Kulturpolitik und ein vielfältiges Kulturangebot gelten als Standortfaktor für die Ansiedlung neuer Unternehmen, als Motor bei der Schaffung von Arbeitsplätzen und als Magnet für die Anziehung hochqualifizierter Arbeitskräfte sowie als Grundlage für die touristische Entwicklung Luxemburgs.” (Mir loossen iech roden, wéi eng Partei dat gesot huet…)
Véiertens gesi mer unhand vun de kulturpoliteschen Entscheedungen, wat Kultur an der Praxis zu Lëtzebuerg heescht:
– Et heescht Consomatioun amplaz Kreatioun. Eis grouss Haiser sollen de Kader bidden, fir dass mir bedeitend Produktiounen aus dem Ausland op Lëtzebuerg lackele kënnen, wat e parasitärt Verständnis vu Kulturpolitik ass.
– Et heescht, dat d’Kulturpolitik handlungsonfäeg ass well haut 86% vum Kulturbudget direkt u grouss Institutiounen ginn an Investitiounen just a Gebaier an Administratioune fléissen.
– Et heescht, dass kënschtleresch Innovatioun, d’Fërderung an domat och de Schutz vu Subkultur, Nischenkultur an alternative Konschtformen net zu den Aufgaben vun enger Kulturpolitik gehéieren.

Fënneftens gëtt dann och nach TNS-Ilres beoptragt, fir d’Leit mat e puer allgemenge Froen zur Kultur ze belästegen (D’Resultat setzt jo haut mat eis an der Chamber – Serge, wénk den Deputéierten emol) – an dat just, fir dass de Premier der Press soe kann “Mir hunn eng Kulturzeen”.

Wat heescht also Kultur fir iech? An wat géif dat fir d’Politik konkret bedeiten, d’Kultur zu Lëtzebuerg an d’Verfassung ze schreiwen? Geet et iech em Nation Branding, d’Politiker*inneprofiléierung oder Standuertpolitik? Oder wollt der einfach just hei iwwert dëst Thema schwätzen, fir ze weisen, wéi partizipativ d’Verfassungsreform ass?

Wann elo, trotz dësen Onkloerheeten ronderëm de Kulturbegreff an dem Fehlen vun enger richteger Kulturpolitik zu Lëtzebuerg, an d’Verfassung geschriwwe gëtt, dass de Staat Kultur schützt a fërdert, dann ass dat also net d’Unerkennung an d’Festegung vun eppes, wat do ass. Et wier awer de Startpunkt fir eng grouss gesellschaftlech, politesch a souguer juristesch Diskussioun.

Et kéint dann nämlech op ee mol vill méi bedeiten, an zwar:
– Dass mer iwwerzeegt sinn, dass, wéi et an der UN Mënscherechtskonventioun steet, de Mënsch net just ee soziaalt, mee och ee kulturellt Wiesen ass.
– dass mer eis um Artikel 167 vum Vertrag iwwer d’Aarbechtsweis vun der EU orientéieren an deem déi grouss Bedeitung vu Kultur fir Europa festgeschriwwe gouf.
– Dass kulturell Ugeleeënheeten a politesch a juristesch Decisiounsprozesser gestäerkt ginn.
– Dass an der Verfassung net just déi natierlech, mä och déi geeschteg Liewensgrondlagen geschützt ginn.
– D’Kulturpolitik een zentrale Stellewäert kritt. De Staat Konschtförderung, d’Erhale vu Kulturgidder an den Ofbau vun allen Hürden, déi d’Leit um fräien Zougank zu Konscht hënneren, als Flicht ugesäit.
– Dass d’Konschtfräiheet geschützt an d’Kreatioun vu kommerzielle Verflichtungen befreit gëtt.
– Wéinst der grousser kultureller Diversitéit zu Lëtzebuerg, schlussendlech dës Diversitéit geschützt gëtt a mir zu hirer Fërderung verflicht ginn.

Dës Diskussioun ka Lëtzebuerg just hëllefen. Wann d’Kultur an der Verfassung verankert gëtt, gëtt domat e grafft Zil gesat, dat et de Leit erméiglecht, un een anert an neit Lëtzebuerg ze gleewen a fir dëst anert Lëtzebuerg ze kämpfen. E Lëtzebuerg, wat sech fundamental vum Lëtzebuerg vun haut an dem Steierparadäis ënnerscheet.”